ΜΑΖΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

Ιστορία μου, αμαρτία μου, λάθος μου μεγάλο, είσαι αρρώστια μου μες στα στήθια μου και πώς να σε βγάλω... θα μπορούσε να είναι ο στίχος που αντιπροσωπεύει κατάλληλα την αισθηματική ζωή του Καρκίνου. Ο Καρκίνος δένεται συναισθηματικά, ακόμα και με τους λάθος ανθρώπους, και μετά δεν μπορεί να το κουνήσει ρούπι, γιατί νιώθει δέσμιος των αισθημάτων του. Δεν μπορεί να γυρίσει σελίδα, δεν μπορεί να διαγράψει εύκολα από τη ζωή του έναν άνθρωπο με τον οποίο έχει ζήσει όμορφες στιγμές και θέλει αρκετό χρόνο για να μπορέσει να ξεφύγει από μία τέτοια κατάσταση. Το θέμα με τον Καρκίνο είναι ότι έχει ανάγκη από πολλή αγάπη, γι’ αυτό το λόγο μπορεί να κάνει μία λανθασμένη επιλογή, που δεν θα βρίσκει μετά την δύναμη να κάνει ένα βήμα παρακάτω...